လိုက္မွာလားကြယ့္ ခ်စ္တဲ့သူ

လာသြားစို႔ေလ
မိုးရြာေနၿပီ
ထီးမပါဘဲ စိုခ်င္စိုပါေစ
ေခါင္းေတြကို ေမာ့ထား
မိုးစက္ေတြၾကားမွာ
ေလဟုန္ကိုခြင္း
ေတာင္က်ေရလို အျပင္းႏွင္။ 

ေျခရာ

                       သူ႔ကို သတိမရေတာ့ဘူးရယ္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆံုးျဖတ္ထားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုမွေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၀) ႏွစ္ေလာက္က ထင္ပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းေတြ တိုက္ဆိုင္တိုင္း သတိရၿပီး မၾကာခဏ ကိုယ့္ကို္ယ္ကို သတိေပးရတဲ့အခါေတြလည္း ရိွရဲ႕။ သူ႔ကို ေမာင္ေရ လို႔ စိတ္ထဲကသာ ေခၚဖူးၿပီး အျပင္မွာ ေရာ တစ္ကိုယ္တည္းေတာင္ ႏႈတ္ကထြက္ဖို႔ မရဲခဲ့တဲ့ကၽြန္မ အျဖစ္က တစ္ဖက္သက္အခ်စ္လည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘဲ ကံၾကမၼာနဲ႔ မာနေၾကာင့္ ဆိုတာ ေသခ်ာပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တရမွာ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ကၽြန္မဘာသာ အေကာင္းဆံုး ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္လို႔လည္း ယံုၾကည္ထားပါတယ္။ 

ဘာမွ ေရးမထားတဲ့ စာရြက္

စာရြက္ေပၚမွာ ေဆးတစ္စက္

မင္တစ္စက္

အေရာင္တစ္ခု

ဘာမွ ရိွမေနဘူး။

အျဖဴထည္သက္သက္မွ