စာရြက္ေပၚမွာ ေဆးတစ္စက္
မင္တစ္စက္
အေရာင္တစ္ခု
ဘာမွ ရိွမေနဘူး။
ပကတိအျဖဴ
ဘာမွ မရိွ နတၳိ
အမွား လည္းမရိွ၊
အမွန္တရားတစ္ခုလို႔
ဟစ္ေၾကြးမႈ မရိွ
စိန္ေခၚမႈ မရိွ
ျဖဴစင္မႈခ်ည္း သက္သက္
အဲဒါဘဲရိွေနတာ အလွတရားတဲ့လား။
မညာပါနဲ႔
ဘာမွ မရိွတဲ့ အျဖဴထည္
တစ္ေနရာရာမွာ
တစ္ခုခုအတြက္
အသံုး၀င္ႏိုင္ေပမယ့္
ကြပ္လပ္ က လက္ေတြ႕မွာ
လပ္ေနတာဘဲ။
ဘာမွ မေရးရေသးတာ
လွသတဲ့လား။
ေရးလို႔ ရတဲ့စာရြက္နဲ႔…
မေရးရေသးတဲ့ စာရြက္…
အသံုးျပဳမႈတန္ဖိုးနဲ႔
ကာလတန္ဖိုး
မေရးရေသးတဲ့ စာရြက္ေတြ
၀ယ္ရန္ အလိုရိွပါတယ္။
ေစ်းကစားဖို႔ စာရြက္လိုေနတယ္။
ျပံဳးပန္းေတြ ပြင့္ေစခ်င္တဲ့
ပန္းပံုျပင္
No comments:
Post a Comment